آیندهی این شکلی میتونه دوسداشتی باشه:
من باشم و تو، هردومون سالم باشیم.
مامان باباهامون سالم باشن.
از توی آشپزخونهی خونهای که واسه خودمونه، صدای خندههامون بیاد، همراهِ صدای جلز و ولزِ سیبزمینیهایی که دارن سرخ میشن...
صدای خندههایِ از تهِ دل
یه آرامشِ بینهایت
توی خونهای با یه هالِ تراس دار، که روزا همیشه پُر از نوره ...
ببین کی داره چیزای رنگی و شاد مینویسه ^____^
ذوق زده شدم با کامنتت یهو عالمه
^__^